✅حسابهای دائمی و موقت
🔹 حسابهای موجود در یک موسسه را از جهتی می توان به سه دسته تقسیم نمود:
📌۱) حسابهای دائمی: این حسابها همانطور که از نامشان پیداست، دائمی هستند. یعنی، فقط مربوط به یک دوره مالی نبوده، مانده آنها به دوره مالی بعد انتقال می یابد.
حسابهای ترازنامه، از نوع حسابهای دائمی می باشند.
در پایان هر دوره مالی، حسابهای دائمی مانده گیری می شوند. سپس مانده های جدید در ترازنامه پایان دوره منعکس گردیده، به دوره مالی بعد نقل می گردند.
به حسابهای دائمی، حسابهای واقعی نیز گفته می شود.
📌۲) حسابهای موقت: این حسابها که حسابهای اسمی نیز خوانده می شوند، با پایان یافتن دوره مالی بسته شده، در نتیجه مانده آنها به دوره مالی بعد انتقال نمی یابد.
کلمه موقتی، توصیف کننده خوبی برای این حسابهاست زیرا آنها فقط در طی یک دوره مالی و به منظور طبقه بندی و محاسبه تغییرات حاصله در حساب حقوق صاحبان سرمایه افتتاح گردیده، در طی این مدت، تنها افزایشها را نشان می دهند و نمی توانند کاهشها را نشان دهند و سر انجام در پایان دوره مالی نیز بسته می شوند.
حسابهای مربوط به صورت سود و زیان جزء حسابهای موقتی می باشند. زیرا همانطور که گفته شد، مانده این حسابها (درآمد فروش، خرید، هزینه های مستقیم خرید، برگشت از فروش و تخفیفات، برگشت از خرید و تخفیفات، تخفیفات نقدی خرید و فروش و کلیه هزینه ها) به حساب خلاصه سود و زیان بسته می شوند.
مانده حساب اخیر، سود یا زیان ویژه دوره مالی است که به حساب سرمایه انتقال می یابد.
در نتیجه در پایان دوره مالی ، مانده ای از این حسابها وجود ندارد که به دوره مالی بعد منتقل گردد.
📌۳) حسابهای مختلط: این حسابها همانطور که از نامشان پیداست، مخلوطی از حسابهای دائمی و موقتی می باشند.
بدین ترتیب، در پایان دوره مالی، با استفاده از تعدیلات، آن قسمت از مانده حساب را که جزء حسابهای موقتی است. (باید به صورت سود و زیان انتقال یابد، یعنی در محاسبه سود یا زیان ویژه دوره مالی موثر است و به حساب خلاصه سود و زیان بسته می شود)، از آن جدا می نمایند و مابقی را که جزء حسابهای دائمی است، به ترازنامه پایان دوره انتقال می دهند.
پیش پرداختهای هزینه، پیش دریافتهای درآمد از حسابهای مخلوط می باشند.
┄┅┄┅✶🌸✶┄┅┄
